ارزیابی قدرت اثر بخشی ضد عفونی کننده ها و آنتی سپتیک ها ی مورد مصرف در بیمارستانهای آموزشی

مقدمه: عوامل عمده گسترش میکروارگانیسمهای ایجاد کننده عفونتهای بیمارستان می تواند عدم استفاده صحیح از ضد عفونی کننده ها و آنتی سپتیک ها ی مورد مصرف در بیمارستانها باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی قدرت اثر بخشی ضد عفونی کننده ها و آنتی سپتیک ها ی مورد مصرف در بخش های پانسمان، تزریقات، اتاقهای عمل و آشپزخانه بیمارستانهای آموزشی همدان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی ـ مقطعی، مجموعاً 742 کشت میکروبی قبل و بعد از ضدعفونی از بخشهای پانسمان – تزریقات، اتاقهای عمل و آشپزخانه دو بیمارستان آموزشی مورد بررسی قرار گرفت. مواد ضد عفونی کننده مورد استفاده عبارت بودند از : هالامید، به آسا، کرئولین، فرمالدئید، گلوتارآلدئید، کلرهکزیدین، هایژین، ساولن، الکل 70 درجه و اشعه uv. اثر بخشی مواد ضد عفونی کننده تهیه شده در بیمارستان ها با مواد ضد عفونی کننده تهیه شده در آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی بر روی استافیلوکوک اورئوس (atcc 25923) و e.coli (atcc 25922) به روش انتشار در آگار مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. اطلاعات در پرسشنامه وارد شده و با استفاده از آزمون آماری کای دو و مجموع رتبه ای ویلکاکسون (من – ویتنی) و نرم افزار spss مورد آنالیز قرار گرفت. نتیجه گیری: میانگین میزان آلودگی قبل از ضد عفونی و بعد از ضد عفونی در دو بیمارستان اختلاف معنی داری داشت (001/0p=) که نشاندهنده کاهش نسبی میکروارگانیسمهای بیمارستانی بعد از ضد عفونی کردن است. اما با توجه به اختلاف معنی دار نتایج اثر بخشی ضد عفونی کننده ها تهیه شده در بیمارستان ها و دانشکده پزشکی، پیشنهاد می گردد، تهیه ضد عفونی کننده ها مورد مصرف در بیمارستانها و نحوه استفاده آنها در بخشهای مختلف با نظارت کارشناسان بهداشت محیط بیمارستان صورت گیرد. یافته ها: از مجموع 742 نمونه کشت داده شده در دو بیمارستان، 308 مورد (6/41%) کشت مثبت بدست آمد. میانگین میزان آلودگی قبل از ضد عفونی 1/50% و بعد از ضد عفونی 8/33% تعیین شد. از مجموع 308 مورد کشت مثبت در دو بیمارستان، 2/56% باکتری گرم منفی و 8/43% باکتری گرم مثبت بدست آمد. بیشترین میزان آلودگی (2/58%) مربوط به آشپزخانه و کمترین آن (6/18%) مربوط به اتاق های عمل بود مؤثرترین ماده ضد عفونی تست شده در دو بیمارستان عبارت بودند از فرمالدئید 8%، گلوتارآلدئید 2%، کلرهکزیدین 1%، ساولن 2/3% و کم اثرترین آنها عبارت بود از: محلول به آسا 1%، الکل70% و کرئولین 5/2%. در مورد اثر بخشی اشعه uv برای اتاق پانسمان و تزریقات، میزان درصد آلودگی هوای اتاق قبل از ضد عفونی 4/51% و بعد از ضد عفونی 6/48% بود که اختلاف معنی داری بدست نیآمد. اثر بخشی ضد عفونی کننده ها تهیه شده در بیمارستانهای مورد پژوهش با نتایج بدست آمده در آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی اختلاف معنی دار نشان داد.